"Senna: Werken met kinderen in complexe zorgsituaties – Van diagnostiek tot persoonlijke groei"

"Ik wist meteen dat ik met kinderen wilde werken"

Senna’s interesse in het werken met kinderen met een verstandelijke beperking en gedragsproblematiek werd verder versterkt door haar stages. Ze begon met een korte stage op een speciale onderwijsinstelling en liep later stages bij een jongerencentrum en bij een kinderpsychiatrische behandelgroep. Toch kwam de grootste stap toen een kennis van haar vader, die in de zorg werkte, haar tipte over een openstaande plek bij Zonnehuis. "Ze zei: ‘Ze zoeken nog veel mensen, dus misschien is dat wel iets voor jou.’" En zo kwam Senna als scriptiestudent terecht bij Gastenhof. Aanvankelijk in het flexteam, om het werk en haar studie goed te kunnen combineren, maar al snel werd duidelijk dat dit haar plek was.

Van flexteam naar vast: Senna’s groei bij Zonnehuis

"Het Zonnehuis onderscheidt zich echt door zijn focus op diagnostiek, en dat is wat mij het meest aantrok. Ik voelde meteen dat hier mijn passie lag."

Senna’s eerste weken in het flexteam waren een kennismaking, maar al snel werd duidelijk dat de diagnostische groepen haar echte interesse hadden. Ze zag hoe intensief en belangrijk het werk was, vooral omdat ze hierin niet alleen met de kinderen werkte, maar ook nauw samenwerkte met ouders en andere zorgprofessionals. Haar wens om meer in diagnostiek te werken werd direct opgepikt door haar team, en zo werd ze uiteindelijk voor een vast contract aangenomen, nog voordat ze haar opleiding afrondde.

Een persoonlijke begeleider: het succes van een meisje dat terug naar huis gaat

Een van Senna’s meest indrukwekkende ervaringen was het begeleiden van een meisje dat na anderhalf jaar zorg bij het Zonnehuis weer terug naar huis ging, bij haar moeder. "Dat is echt het mooiste moment in mijn werk. Ze had het hier zo goed gedaan, maar het terug naar huis kunnen gaan, dat was de ultieme succeservaring," vertelt Senna met een glimlach.

Dit proces was intensief, en het kind werd voortdurend ondersteund door Senna en het team. "Je hebt zo’n band opgebouwd met zo’n kind, je ziet haar groeien, ze voelt zich eindelijk veilig en begrepen. Dan komt het moment dat je je moet realiseren dat het haar tijd is om verder te gaan. Dat is best een emotioneel moment," zegt Senna. Toch was dit geen afscheid.

Senna vertelt dat het meisje nog steeds contact houdt met haar vriendinnen op de groep. "Ze heeft hier een paar echte vriendinnen gemaakt, en zelfs nadat ze naar huis is gegaan, heeft ze afgesproken om met hen een middag te komen spelen of een spelletje te doen in de soos. Zo kan ze blijven voelen dat ze erbij hoort, en dat is voor haar heel belangrijk." Senna voegt toe dat het meisje zelfs regelmatig op haar telefoon vraagt of ze weer eens een appje kan sturen om te praten. "Het is mooi om te zien hoe zij, ondanks de veranderingen in haar situatie, die vriendschappen blijven koesteren. Het is echt iets wat haar helpt, om zich verbonden te voelen met de groep."

"Samenwerken maakt het verschil" – Het belang van multidisciplinair werken

"Wat ik het allerleukste vind aan mijn werk? Dat we als team altijd sparren en nieuwe inzichten krijgen van elkaar."

Senna benadrukt de waarde van samenwerking binnen haar team. In het diagnostiek traject is er iedere vier weken een diagnostiekstaf, een moment waarop alle betrokken zorgprofessionals samenkomen om te sparren over onze inzichten en bevindingen.

"Dit is voor mij een moment om echt dieper in het werk te duiken. Het helpt me om mijn bevindingen te bevestigen of om nieuwe inzichten te krijgen," zegt Senna. "Het is zo belangrijk dat je niet zomaar een label op een kind plaatst zonder echt te begrijpen waarom het gedrag is zoals het is."

Ze legt uit hoe belangrijk het is om vanuit verschillende disciplines te kijken naar een kind, zeker als het gaat om complexe zorgvraagstukken. "In ons team werkt groepsleiding, persoonlijkbegeleider, psychiaters, speltherapeuten, pmt-therapeuten en systeemtherapeuten samen en dat maakt een enorm verschil.”

We kunnen echt de diepte in, kijken naar verschillende aspecten van gedrag en samen beslissen welke aanpak het beste is."

De uitdaging van lange verblijfsduur: "Soms zitten kinderen te lang in de intensieve behandelsetting"

"Het is moeilijk om te zien als kinderen te lang blijven. Ze zien gedrag van anderen en dat kan hun eigen ontwikkeling belemmeren."

Senna vertelt openhartig over de uitdaging die ze vaak tegenkomt: kinderen die veel langer in de zorg blijven dan eigenlijk de bedoeling is. Dit heeft vaak te maken met een gebrek aan doorstroomplekken. "We willen kinderen echt in een korte, intensieve behandelgroep periode helpen, maar soms blijven ze jaren bij ons. Als kinderen te lang in een groep zitten, kan het zelfs averechts werken," zegt Senna. Ze legt uit dat kinderen dan gedrag van andere kinderen overnemen, wat hen verder van hun ontwikkeling af kan brengen.

Toch erkent ze dat het ook voordelen heeft als kinderen langer blijven: "Ze bouwen een band op met hun begeleiders en voelen zich veilig in een omgeving die ze kennen." Maar Senna blijft altijd streven naar de best mogelijke oplossing voor elk kind. "Het blijft altijd een uitdaging, maar die band die je opbouwt maakt het uiteindelijk zo waardevol," zegt ze.

"Ventileren met collega’s is essentieel voor mijn werkplezier"

"Het teamgevoel is zo belangrijk voor me. We praten veel met elkaar, sparren over de beste aanpakken en ventileren waar nodig."

"Ventileren is echt belangrijk. Ik werk in een team waar we openlijk kunnen praten over wat we meemaken. Soms is het zwaar, maar door met elkaar te praten, blijven we gemotiveerd," zegt Senna. De gesprekken die ze met haar collega's voert, helpen haar om met de uitdagingen van haar werk om te gaan. Het team biedt haar de steun die ze nodig heeft om haar werk goed te blijven doen, ondanks de zware momenten.

De toekomst bij Koraal: "Groei is altijd mogelijk"

"Bij Koraal voel ik me echt op mijn plek. Er is ruimte om te groeien, en ik ben heel benieuwd naar de kansen die de toekomst biedt."

Senna ziet haar toekomst bij Koraal met veel vertrouwen tegemoet. Ze is ervan overtuigd dat er altijd ruimte is om verder te ontwikkelen. "Ik zou bijvoorbeeld graag meer willen leren over het brein en hoe dat gedrag beïnvloedt. Koraal biedt de mogelijkheid om te groeien en nieuwe kennis op te doen," zegt ze. Ze ziet zichzelf in de toekomst mogelijk verder in het systemische werk, waarbij ze niet alleen kijkt naar het kind, maar naar de bredere context van hun situatie.

"Het belangrijkste? Het verschil maken"

"Wat ik het allerbelangrijkste vind, is dat ik een verschil kan maken voor de kinderen. Als ik dat kan, dan maakt dat alles de moeite waard."